Ooit was Utrecht een ommuurde stad. De omwalling raakte in de loop der eeuwen in verval en in de 19e eeuw werden de restanten weggehaald. Daarvoor in de plaats kwam een uitgestrekt stadpark langs een groot deel van de stadssingels, naar een plan van landschapsarchitect Jan David Zocher. Een rondwandeling van 6 km voert je door dit Zocherpark en langs de bebouwing rond de Utrechts binnenstad.
De aanleg van het Zocherpark duurde ruim 40 jaar. Nog altijd staan er ruim 200 bomen die bij de aanleg zijn gepland, en zo’n 600 bomen zijn meer dan een eeuw oud. Tot voor kort was de singel bij Hoog Catharijne nog onderbroken door een verdiept liggende autoweg, maar sinds zomer 2020 kun je de hele wandeling weer langs het water lopen. Het water terugbrengen in de singel was een van de belangrijkste doelen van het uitgebreide stadsrenovatieproject in en rond Hoog Catharijne.
Als je uit het Centraal Station komend na de singel rechtsaf het Zocherpark in loopt, zie je aan je linkerhand de Sint-Gertrudiskathedraal, de hoofdkerk van de oud-katholieke kerk in Nederland. De kerk werd in neoromaanse stijl tussen 1912 en 1914 gebouwd. Links achter de kerk ligt de Gertrudiskapel uit 1634, een van de best bewaarde schuilkerken van Nederland. De kathedraal en de kapel zijn allebei zeker een bezichtiging waard vanwege de mooie geometrische motieven en de bijzondere kunstwerken, zoals schilderijen van Utrechtse caravaggisten, maar zijn helaas niet vaak geopend.
Opvallend zijn de hoogteverschillen in het park langs de singel, zoals bij het voormalige bolwerk Sterrenburg, waar de singel een hoek naar het oosten maakt. Bij de aanleg van het park werd gebruikgemaakt van dergelijke resten van de stadsomwalling.
Na het Tolsteegplantsoen zie je bij het Centraal Museum een opvallende trap. Het valt niet mee erop omhoog te lopen. De trap is dan ook geen gewone trap, maar een kunstobject, en het is de bedoeling dat zich tussen de treden allerlei planten ontwikkelen. Dat lijkt zelfs na een paar jaar nog niet goed te lukken, zoals op de foto te zien is, en tot overmaat van ramp heeft een overijverige tuinman onlangs de weinige opgekomen plantjes per ongeluk gewied.
Een van de mooiste plekken van heel Utrecht is het uitzicht op de Nieuwe Gracht bij de Servaasbrug. De Nieuwe Gracht is het ingetogen zusje van de altijd bedrijvige Oude Gracht.
Het oudste restant van de stadmuur dateert uit de middeleeuwen en ligt vlak bij de Nobelstraat. Het ijzerwerk is recent aangebracht om het gebruik als daklozenwoning te ontmoedigen.
Als je de Nobelstraat oversteekt, zie je aan je rechterhand de stadsschouwburg, een van de bekendste ontwerp van de Hilversumse architect Willem Dudok. Hier eindigt het Zocherpark en na het Lucasbolwerk vervolg je via de Wittevrouwenbrug de wandelroute aan de overkant van de singel.
Aan de overkant van de singel heb je zicht op de voormalige gevangenis aan het Wolvenplein. Even later passeer je het bedrijfsverzamelgebouw Hooghiemstra, een voormalige veevoeder- en havermoutfabriek. De bebouwing langs de Weerdsingel is in het algemeen minder monumentaal dan langs het Zocherpark en er is minder groen. Je kunt hier een smal wandelpad langs de singel volgen, dan wel het trottoir langs de huizen..
Na de Vechtsluis, die de verbinding tussen de Vecht en de Oude Gracht vormt, kom je in het onlangs gerenoveerde deel van het singelgebied. Langs de Weerdsingel Westzijde, bij de Monicabrug, werd het water al eerder in de singel teruggebracht. In de jaren 80 lag hier nog een enorm parkeerterrein.
Via de Daalsesingel bereik je Hoog Catharijne. Halverwege de hal in dit consumentenparadijs zie je rechts een lift en een nooduitgang met trap, Deze voeren naar een aanlegsteiger onder het gebouw, waar je aan de overkant in het singelwater een restant van kasteel Vredenburg ziet. Een waardig slot van deze wandeling.
Het leuke van Utrecht vind ik dat het een erg groene stad is. Er zijn veel parken en bossen in de wijde omgeving. Ik bezoek deze stad dan ook graag en hoop dat deze plekken ook behouden worden.